Hello ladies & gentlemen,

Het heeft even geduurd, maar hier is 'ie dan.. De eerste update over mijn eerste weken in Engeland!

HISTORY

Zoals ik in mijn eerste post heb vermeld zit ik momenteel in het Britse Northampton. Als je aan Engeland denkt, denk je meteen, tenminste ik, aan Londen. Ik wil jullie kort kennis laten maken met een andere kant van Engeland: Northampton. De stad zelf ligt vrij centraal, je bent ongeveer een uur onderweg naar Londen en Birmingham. De stad heeft een bekende schoenen én ledergeschiedenis. Zegt het merk Dr. Martens je toevallig iets? De schoenen komen oorspronkelijk uit een kleine plaats net buiten Northampton. Hier staat de oudste fabriek/winkel met de oudste & limited edition schoenen van het merk. De oudste en beste leren schoenen kwamen hier vandaan. Vroeger waren er ontzettend veel fabrieken waarin schoenen massaal werden geproduceerd. Tegenwoordig zijn deze bijna allemaal verdwenen.

Ook heeft prinses Diana hier haar jeugd doorgebracht. In Althorp, Northampton om precies te zijn. Hier ligt ze ook begraven. Het huis/landgoed is openbaar. Bezoekers kunnen het bekijken nadat ze een ticket hebben gekocht.

THE CITY

Oke, schoenen en leer.. Leuk en aardig, maar valt er nog iets te doen daar? Voordat ik naar Engeland vertrok, heb ik natuurlijk wat research gedaan, maar je ervaart iets pas écht als je er ook daadwerkelijk bent geweest. Northampton is niet méga groot, maar de diversiteit is dat zeker wel. Je vindt hier allerlei nationaliteiten, van Britten (joh, really Einstein?), Hindoestanen, Pakistanen, Chinezen, etc. Geen zin om thuis te eten? No problem, dan kan je naar honderden diverse eettentjes.

Verder heb je hier een winkelcentrum, met een mini overdekt winkelcentrum en een dagelijkse markt met fruit/groenten tot aan opladers. En ja, Britten kunnen net zo hard een halve kilo aardbeien verkopen als Nederlanders, so keep your ears safe.. In de stad is er ook een aparte culturele straat te vinden, ook wel 'Northampton Cultural Quarter' genoemd. Hier vind je o.a een theater, bioscoop en schoenen en kunstmuseum. Het schoenenmuseum is momenteel dicht ivm een verbouwing. Jammer, want hier is de grootste schoenencollectie ter wereld te vinden met de meest aparte en oudste schoenen. Er zijn verder nog meer verschillende bioscopen te vinden in de stad. En of course, de bekende rode Britse telephone booths waar je je meteen een pure toerist voelt. What else? Veel grote parken en natuur. Wat me wel is opgevallen is het aantal daklozen hier. In de stad vind je meerdere tentjes of een slaapzak/deken waar deze mensen hun dag doorbrengen.

UNIVERSITY

En dan de reden waarom ik hier echt ben: mijn studie. Ik studeer op the University of Northampton, Waterside Campus. Er heeft een grote verbouwing plaatsgevonden en in september was de opening van de gloednieuwe universiteit. So yes, you could say I feel like a special new guest. De school is enorm! Er zijn meerdere kleine (studie)gebouwen te vinden, een bibliotheek die overigens 24/7 open is (4 verdiepingen!), een kleine supermarkt, een schooldokter, restaurant/bar, park, rivier, een aparte schuur voor de studentenvereniging, een religieus centrum en een hotel. Nee, je ogen zagen dat goed: een HOTEL. En dit is allemaal eigendom van de universiteit. Elke student krijgt na zijn/haar inschrijving een student ID. Dit is een pas die je altijd bij je moet hebben op school. Er zijn namelijk overal poortjes te vinden en je hebt je pasje nodig om door de poortjes te kunnen. De poortjes zijn te vergelijken met de poortjes op het treinstation, maar dan x10. Ben je 'm vergeten? Dan kan je dus niet naar je lokaal en moet je iemand om hulp vragen. Ook is er een digitale chip (?) te vinden in het lokaal. Als je naar binnen komt, hou je het pasje tegen de chip aan en dan ben je als het ware 'ingecheckt'. Maar technologie is niet altijd te vertrouwen, dus er volgt daarna gewoon een schriftelijke absentielijst.. Eerlijk is eerlijk, ik voel me nu wel stoer met mijn pajse, haha. Tot slot is er een schoolbus waar je uiteraard je studentenpasje voor moet gebruiken als je gratis wil reizen binnen de stad. In de Britse bussen hoef je dan weer niet in te checken. De eerste keer dat ik gebruik maakte van de bus voelde ik me net een rechercheur. Je pakt je pasje, houdt het omhoog en loopt weer verder.

LIVING IN HALLS

Maar Imane, waar verblijf je dan? In Engeland wordt dit student halls genoemd. Dit is een studentencomplex met ja, je raadt het al.. studenten. Een gebouw bestaat uit meerdere 'flats'/verdiepingen en deze zijn weer onderverdeeld in meerdere hallen. Snap je er al iets van? Nee, ik ook niet nu ik mijn beschrijving zo lees. Even opnieuw.. Je hebt een gebouw. Om het gebouw überhaupt in te komen heb je een flatpasje nodig. Eenmaal binnen, heb je 3/4 verdiepingen. Stel je woning is te vinden op de eerste verdieping, dan ga je naar de eerste verdieping en dan vind je vervolgens meerdere hallen. Elke hal heeft een eigen nummer. Stel dat je woning in hal 1 te vinden is, dan heb je de sleutel nodig om die hal binnen te komen en dán kan je naar je kamer. In zo'n hal zijn 7 kamers te vinden. Mijn woning bestaat uit een eigen slaapkamer, badkamer en een gedeelde keuken. Deze keuken deel je met de studenten in jouw hal. In mijn hal zijn er meerdere lege kamers, dus ik heb maar 3 flatgenootjes. Op mijn woonlocatie is ook een uni te vinden, een andere/kleinere/minder bekende locatie van de University of Northampton (Avenue Campus). Als je hier woont en studeert, dan ben je binnen 2 minuten op school. Als ik naar buiten kijk, dan kan ik de school dus ook zien. Ik daarentegen neem de bus +/- 12 minuten naar mijn school (de andere locatie). Heb je problemen in je woning? Dan kan je Security Service bellen. Zij zijn ook op de woonlocatie te vinden en bieden 24/7 service aan.

MY FIRST WEEK

De eerste week bestond natuurlijk vooral uit de stad & school ontdekken. Eenmaal aangekomen in Birmingham, nam ik de trein naar Northampton en vervolgens een taxi naar de universiteit voor mijn wooncontract, sleutels, etc. Dat ging niet helemaal goed. Ik werd namelijk naar mijn woonlocatie gestuurd om daar de sleutel op te halen. Wat blijkt, de sleutel zou nog op de uni zijn, dus ben ik weer heen en weer gegaan. Na een aantal telefoontjes en excuses van de school, kon ik eindeeeelijk rusten in mijn kamer. Dezelfde week heeft de universiteit een international welcome programme georganiseerd voor de ja wel, internationale studenten. Dit programma bestond uit bijeenkomsten, een tour door de stad, een tour door de school en een schooltrip volgende maand. De docenten, studenten en medewerkers waren enorm behulpzaam en ze hebben mij en de andere studenten thuis laten voelen.

Ik hoorde van meerdere mensen dat het wel even wennen zal zijn in het begin, maar daar heb ik om eerlijk te zijn weinig van gemerkt. Dit heeft denk ik met name te maken met de omgeving, cultuur en het weer in Engeland. Ik heb het Nederlandse weer blijkbaar gewoon meegenomen: tropisch & zonnig #not. Het enige waar ik even aan moest wennen was de stilte in mijn woning. Ik heb drie broertjes, dus ik ben wel gewend om meerdere keren: ''DOE EENS EVEN RUSTIG!'' te roepen wanneer ze weer los gaan met Fortnite op de Playstation, maar los van van dat, is het praktisch hetzelfde hier. Ik ken de routes/straten nu ook goed, dus ik voel me al home hier!

The end...

Dit was dan mijn eerste update! Een vrij algemene (niet héel bijzondere) update, zodat jullie een goed beeld kunnen creëren van de stad en de school. In mijn volgende update zal ik mijn nieuwe, crazy, interessante gebeurtenissen met jullie delen. Iets waar ik heel erg naar uit kijk is de gevangenis. Gevangenis? Yes, that's right! Meer weten? Hou je mail in de gaten en vergeet niet mijn eerste fotoserie te checken!

Thank you for reading and see you next time! :)

Peace,

Imane