Oxford & Cambridge

Hi there!

Ik ben weer terug met een nieuw travelverhaal! Dit keer over de steden Oxford & Cambridge.

THE CITIES

Bij het horen van Oxford en Cambridge denkt vrijwel iedereen aan twee van de bekendste universiteiten ter wereld. Allemaal heel serieus en studieboeken van hier tot Tokio. De steden bestaan uit meer dan alleen de universiteiten.

OXFORD

Eenmaal aangekomen in Oxford, begonnen mijn flatgenoot en ik door de stad te lopen. Oxford is een van de weinige reizen waarbij ik geen vast plan had, dus geen: dit en dat heb ik online gelezen en we gaan hier en dan daar naar toe. Ik wist al wel wat er te te zien was in Oxford, maar ik had geen vaste planning. Just go with the flow this time. Er zijn mensen die Oxford voor zich zien als een meer ouderwetse stad. Sooo, is that true? Het antwoord is nee, niet helemaal. Er zijn geen boeren die 24/7 bezig zijn met het verbouwen van het land. Natuurlijk is de stad niet zo modern als bijvoorbeeld Londen, maar er zijn moderne voorzieningen. Er is een groot overdekt winkelcentrum. Wel zijn er veel oude (historische) gebouwen te vinden wat het toch wel een meer historische vibe geeft. De sfeer in de stad vond ik erg fijn. Friendly people and smiles everywhere. Loved it!

Oxford Castle & Prison: Een bekende plek in Oxford waar je op een leuke manier een stukje geschiedenis van de stad mee krijgt. Een deel van het gebouw was een van de oudste gevangenissen in Engeland. Je kunt een tour krijgen door de gevangenis. Tijdens deze tour krijg je te zien en te horen hoe gevangenen hier vroeger hebben geleefd. Ook hoor je waarom en hoe ze gestraft werden. Deze verhalen waren uhm.. best creepy. Zo kregen we te horen dat de oren van een man eraf werden gesneden terwijl hij vast zat aan een houten blok, hij kon dus niet bewegen. Mensen werden voor de kleinste dingen opgepakt, bijvoorbeeld voor het stelen van een appel. Verder werd er een mugshot van ons gemaakt. Aan het einde van de tour kreeg je de foto in een mapje met feitjes en informatie over de gevangenis. Je kon ervoor kiezen om dit mapje te kopen als souvenir. Onder de foto stond de misdaad die je had gepleegd en de straf die je hiervoor kreeg. Bij elke bezoeker was dit iets anders. Bij mij stond het volgende: CRIME: Stealing lace | PUNISHMENT: 5 years in reform school. Klinkt in elk geval beter dan m'n oren kwijt zijn.

Radcliffe Camera: Dit is het bekendste gebouw/deel van Oxford University. Heel mooi voor foto's! Hier kun je tevens andere gebouwen vinden die bij de universiteit horen. In ieder val leuk om gezien te hebben! Walk around and feel the spirit of being an Oxford student.

Botanical Garden: Ben je geïnteresseerd in bloemen en planten? Dan kan je hier naar toe! Dit is de oudste botanische tuin van Engeland en een van de oudste ter wereld. Je vindt hier bloemen en planten uit elke hoek van de wereld.

Verder kan je hier ook shoppen, naar de film en eten in restaurantjes. We hebben lekker gegeten bij Prezzo, een Italiaans restaurant dat overal in Engeland te vinden is. Myself kennende, Italian all day! Ik zou zeggen loop veel! Op deze manier zie je en ontdek je veel meer en beleef je de stad écht.

CAMBRIDGE

Hello, Cambridge! De reis naar Cambridge was veeel langer dan de reis naar Oxford, maar ik heb het overleefd. Eenmaal aangekomen in Cambridge liepen we rond en begonnen we de stad te verkennen.

King's College: Dit is het bekendste gebouw van the University of Cambridge. Wil je hier naar toe? Dan moet je entree betalen. Studenten krijgen wel korting als ze hun student ID laten zien. Dit is overigens vrijwel overal het geval in Engeland #langlevenstudentzijn! Er is hier ook een kathdraal te vinden waar je van alles kunt zien en lezen over de universiteit en Cambridge. Wat mij wel is opgevallen is het grasveld. Bezoekers mogen hier niet op lopen, maar studenten/medewerkers van de universiteit wel. Het was in ieder geval interessant om toch wel de bekendste spot in Cambridge gezien te hebben!

Fitzwilliam Museum: Ook een bekende plek in Cambridge waar we langs liepen. Het ziet er van buiten wauw uit, worth a picture! Het gaf mij een Griekse/Italiaanse vibe. Het museum is gratis net als vrijwel alle musea/kunstgallerijen in Engeland. Het gebouw is heel groot en ook van binnen heel mooi. Zelf ben ik niet heel vaak in musea te vinden, maar ik vind het wel interessant om hier zo nu en dan heen te gaan.

Ook zag ik een van de gebouwen waar Cambridge toetsen gemaakt worden. Voor mijn studie krijg ik ook Cambridge tentamens. Ik dacht terug aan een moment in de klas. Er werd geklaagd over een tentamen. Iemand zei dat we naar de makers in Cambridge moesten gaan. Toen ik daar was dacht ik: Hmm, misschien moet ik maar eens een goed gesprek gaan voeren met die mensen over de tentamens.

Je kan hier ook een rondvaart maken, Venetië style! Nogmaals mijn tip.. Loop veel, verken de stad. It's the best way to discover a city!

Reacties en/of vragen zijn zoals altijd meer dan welkom! Thank you for reading and see you next time! :)

Peace,

Imane

London

Helloooo there!

De eerste travelpost heeft even op zich laten wachten, maar hier is 'ie dan! :)

Zoals ik in mijn vorige blogpost heb beschreven, zal ik beschrijven wat er allemaal te doen valt in de twee grootste steden van Engeland: London en Birmingham.Omdat deze blogpost denk ik toch best lang zal worden, zal ik een aparte post schrijven over Birmingham.

LONDON (CENTRAL)

Yes, the most famous one! De stad waar ik als kind altijd wilde wonen.Londen is dé stad waar mensen aan denken wanneer ze Engeland horen. Oke, misschien niet alle mensen, maar je weet wat ik bedoel. Er valt ontzettend veel te zien en persoonlijk kan ik geen genoeg krijgen van de stad. Tijdens mijn buitenlandstage ben ik meerdere malen naar Londen geweest. De eerste keer ben ik vooral in 'Central London' geweest aka de plek waar de meeste toeristen komen. Nou, wat moet je op z'n minst een keer gezien hebben?

The London Eye: Of je er voor kiest om het reuzenrad ook in te gaan, is aan jou. Je kan er in ieder geval mooie foto's maken (maar dat kan overal in Londen, want ja uhm.. HET IS LONDEN). Een alternatief/tip: The Sky Garden. Dit is een gebouw waar je (gratis!) naar binnen kan en kan genieten van een super mooi uitzicht op de bovenste verdieping. Het beste is om vooraf te reserveren, zodat je gegarandeerd een plekje hebt. Yes, I do my research and you're welcome.

Buckingham Palace: Ook zo'n typische 'ik ben in Londen, dus ik moet dit zien-spot.' Kom ik een royal tegen? Het antwoord is hoogstwaarschijnlijk nee, MAAR you never know. Rond Buckingham Palace heb je ook mooie plekken/velden die een foto waard zijn! Het mooiste is natuurlijk om een foto te maken bij de hoofddeuren (hoofdingang) van het paleis, maar onthoud wel dat, vooral op zaterdag, het heel druk is en iedereen klaar staat met een camera/telefoon om een foto te maken. Mijn tip is daarom ook om zo vroeg mogelijk te gaan. Oh ja, niet agressief worden en mensen niet in de fontein duwen is ook wel een goede tip. Patience, my friend, patience.

South Bank: Een plek waar verschillende keukens samen komen. Toen ik hier naar toe ging, zag ik een grote 'food market' staan met eten uit allerlei delen van de wereld. Let me tell you one thing: HET ROOK ZÓ LEKKER. Ik had ook het gevoel dat ik even in een ander land was toen ik bij een kraam stond. Het was zo mooi om allerlei culturen en gerechten samen te zien. Dus mocht je op zoek naar lekker street food, dan kan je hier terecht.

Trafalgar Square: Een van de bekendste pleinen in Londen met grote beelden en een fontein. Fact: Dit is een van de plekken waar James Bond is opgenomen. Ook een mooie plek om gezien te hebben!

Tower Bridge: Dit is ook weer zo'n typische plek die je gezien moet hebben en waar je een foto moet maken. Het is een mooie brug. Tja, meer dan dat kan ik er niet over zeggen.

Piccadilly Circus: Madison Square & Broadway van Londen. Dit is een groot bekend plein met enorme billboards én de plek waar je goed kan shoppen, maar ook naar de film of een musical kan. Je hebt hier echt even een 'New York gevoel'. Genoeg te zien en te doen dus!

LONDON (KENSINGTON & CHELSEA)

Say hello to another beautiful part of London!

Kensington Palace: Na Buckingham Palace het bekendste paleis in Londen. Wil je het paleis bekijken? Dat kan! Je moet wel betalen voor een kaartje. Studenten krijgen korting als ze een studentenbewijs mee hebben. Je kan hier zien hoe de royals vroeger hebben geleefd. Ook nu zijn ze er (soms?) te vinden. Er lopen ook 'acteurs' rond die de rol spelen van de Engelse royals van eeuwen geleden. En nee, deze mensen zijn bloedserieus en blijven ook echt in hun rol.

Kensington Gardens & Hyde Park: Dit zijn allebei grote parken/tuinen/velden waar je zen kunt worden en even een andere minder drukke kant van Londen kan bewonderen.

Kyoto Garden: Wanneer ik ergens naar toe wil, doe ik research en probeer ik zo de beste en mooiste plekken te vinden, ook plekken die minder bekend zijn. Kyoto Garden is hier een voorbeeld van. Na wat onderzoek te hebben gedaan, heb ik deze plek ontdekt. Het is een mooie Japanse tuin met een mini waterfall. Dé plek voor mooie foto's! I'm not even kidding, ik had even het gevoel dat ik in Japan was. Tip van moi.

Notting Hill & Portobello Road: Een wauw-buurt om te zien! Notting Hill staat bekend als de buurt met de kleurrijke huizen. Je vindt hier elk huis in een andere kleur: van knalgeel tot babyblauw, so take that fabulous picture. Ook beroemdheden hebben hier een huis of zijn hier blijkbaar regelmatig te vinden. Tenminste, dat is wat ik gelezen heb. EN WIE IS ER EEN CELEBRITY TEGENGEKOMEN?! I don't know, but not me. Verder heb je hier veel leuke winkeltjes met unieke dingen en kunstwerken. If you're into vintage: ook hier heb je de meest bijzondere vintage spullen/kleding! Portobello Road market is een grote markt hier waar je letterlijk van alles kunt vinden, van fruit tot zelfgemaakte sieraden. Er zijn hier ook veel ijssalons én Italianen te vinden. Waar Italianen zijn, is lekker eten te vinden.. #VivaItalia

Er is genoeg te zien in Londen! Ga daarom ook veel lopen en plekken ontdekken. Ik heb suuuuper veel gelopen, maar ik heb hier zelf weinig van gemerkt, omdat je tegelijkertijd bezig bent alles te bewonderen én je dagelijkse work-out heb je ook meteen afgerond. (; Oh ja, the Big Ben wordt momenteel gerenoveerd. Je zal 'm wel zien (of naja, deels), maar tot 2021 NIET horen als je in Londen bent.

Ik heb veel foto's gemaakt, maar helaas kan ik maar een beperkt aantal foto's toevoegen op deze blog. Er komen meer blogposts aan, dus ik moet alles (het max. aantal foto's) zo goed mogelijk verdelen over de posts.

Reacties en/of vragen zijn zoals altijd meer dan welkom! Thank you for reading and see you next time! :)

Peace,

Imane

Travelling in England

Hi there and welcome (back)!

Inmiddels ben ik terug in Nederland en ben ik nog altijd aan het nagenieten van mijn tijd in Engeland. Ik ben zo dankbaar voor de dingen die ik heb geleerd, gezien en gedaan en natuurlijk voor de mensen die ik ontmoet heb.

Naast studeren heb ik ook tijd vrij gemaakt voor reizen, because travelling is LIFE. En als je toch bijna een half jaar in het buitenland verblijft, dan moet je ook proberen er álles uit te halen. In mijn ogen hoort nieuwe plekken ontdekken hier ook bij. Ik heb veel van Engeland gezien. De steden die ik bezocht heb zijn: Londen (surprise, surprise), Birmingham, Brighton, Oxford, Cambridge, Manchester, Leicester, Bath & Liverpool.

Nu ben ik van plan om meerdere travel-blogposts te plaatsen waarin ik per blogpost mijn ervaringen over twee steden zal delen. Mocht je ooit naar Engeland gaan (voor een langere periode) en wil je weten welke plekken je móet zien, blijf dan vooral de travelposts volgen, want Engeland is echt meer dan alleen Londen. ;)

Next up: London & Birmingham.

Thank you for reading and see you next time! :)

Peace,

Imane

Stage in Northampton

Hello there! Leuk dat je (weer) een nieuwe post komt lezen! :)

In mijn vorige post (alweer een eeuw geleden, I know ) gaf ik aan dat ik het over mijn stage zal hebben in mijn volgende post, so.. Here it is!

Voor mijn studie loop ik jaarlijks stage. Dit heb ik met veel plezier op middelbare scholen gedaan, van brugklassers tot laatstejaars. Voor mijn studie in Engeland heb ik ook voor een periode stage moeten lopen. De studie die ik hier volg is niet gericht op het leraarschap. Het is een brede studie waar omgaan met mensen en mensen helpen, met nadruk op jongeren, centraal staat. Dit betekent dus ook dat er verschillende soorten stages zijn. Ik heb hier met veel plezier stage gelopen op Northampton International Academy.

THE SETTING

The Northampton International Academy, ook wel NIA genoemd, is een vrij nieuwe school waarin een middelbare school, basisschool en kleuter/peuterspeelzaal te vinden is. De verschillende niveaus hebben hun eigen afdeling in het grote gebouw. Het woord 'international' zegt het eigenlijk al.. Ongeveer 60% van de leerlingen heeft een niet-Britse achtergrond. De school staat bekend om het vieren van diversiteit en het stimuleren van begrip en respect voor elkaar en voor elkaars verschillen.

PLACEMENT

Tijdens de eerste meeting kreeg ik een rondleiding door de school en werd er meer verteld over hoe de school in elkaar zit. Tevens kreeg ik de vraag of ik een voorkeur heb voor een bepaald niveau (middelbare school, basisschool, etc.). De mensen die mij goed kennen weten dat ik altijd open sta voor nieuwe ervaringen en het simpelweg leuk vind om met van alles te experimenteren. Mijn antwoord was daarom ook dat het mij interessant zou lijken om jongere kinderen les te geven/begeleiden. Even iets anders dan een middelbare school, puur om te zien hoe kinderen op die leeftijd leren en bepaalde dingen te leren die ik ook goed zou kunnen toepassen in mijn klassen op de middelbare school. Er werd enthousiast gereageerd op mijn antwoord en voordat ik het wist was het geregeld! Ik zou aan de slag gaan in EYFS (Early Years Foundation Stage) klassen. Dit zijn leerlingen die in de startfase van de bassischool zitten. Dezelfde dag heb ik kennis gemaakt met mijn stagebegeleider. Ook werd ik spontaan door een kleine jongen verrast met een knuffel tijdens de rondleiding.. #smelt

LET'S DO THIS

De eerste weken bestonden vooral uit observeren en de leerlingen beter leren kennen. Hierna heb ik verschillende activiteiten uitgevoerd. Zo heb ik leerlingen kunnen helpen/begeleiden met schrijven, lezen, creatieve activiteiten (tekenen/knutselen) en rekenen (inderdaad, Imane heeft GEHOLPEN met REKENEN en dat niet alleen, het ging ook nog eens GOED. Hét vak dat ik als kind niet kon uitstaan. Gelukkig voor zowel de kinderen als ik ben ik niet huilend en rennend het klaslokaal uitgestormt. Volgens mij kan je nu wel zien dat ik goed was in drama #overdrevenmuch #Iwillstopnowpromise.

Ook is het als docent/begeleider belangrijk om continu toezicht te houden op de leerlingen. Dit kan soms heel energievretend zijn, omdat je er zo goed mogelijk voor moet zorgen dat de kinderen geen gevaarlijke dingen doen. Dit is ook een van de redenen waarom er niet één, maar meerdere docenten/assistenten aanwezig zijn in de klas.

Tijdens mijn observaties heb ik ook veel gelet op het gedrag van leerlingen en eventuele bijzonderheden. Tevens heb ik mijn begeleider aan het begin van mijn stageperiode gevraagd of er leerlingen zijn met wie ik rekening moet houden (special needs, persoonlijke omstandigheden, etc.). Ik kreeg een lijst met de namen en de leeftijd, achtergrond en het niveau van de leerlingen. Op deze manier had ik een duidelijk overzicht van de sterke en minder sterke leerlingen in de klas. Gedurende mijn stage heb ik de leerlingen snel leren kennen op zowel persoonlijk als vakinhoudelijk gebied.

Een ander punt over de school.. De school heeft een streng veiligheidsbeleid als het gaat om bezoekers. Wanneer je het gebouw binnen komt, kom je bij de receptie terecht. Bij de receptie krijg je het bezoekersboek waarin je de tijd van aankomst, wie je komt bezoeken en wanneer je de school weer verlaat, het tijdstip van vertrek op schrijft. Hierna krijg je een 'lanyard'. Docenten en andere medewerkers hebben een paarse, bezoekers met een VOG check krijgen een groene en bezoekers zonder VOG check krijgen een rode. In het laatste geval mag je niet alleen door de school lopen. Er moet altijd een 'staff member' bij je zijn.

DIFFERENCES

De vraag die ik hier veel heb gekregen was: ''So, what do you like more? Teaching secondary school or this?'' Ik heb veel plezier gehad en veel geleerd van lesgeven op beide scholen (niveaus). Van leerlingen op de middelbare school wordt meer verantwoordelijkheid en zelfstandigheid verwacht. Ze kunnen makkelijker zelf aan de slag. In tegestelling tot EYFS leerlingen die meer structuur en begeleiding nodig hebben. Ook zijn we, of we het nu willen geloven of niet, veroordelend, in veel gevallen doen we dit ook onbewust. Jonge kinderen zijn daarentegen heel puur en onschuldig. Ze hebben de 'iedereen is gelijk, of je nu paars bent of 12 vingers hebt-mentaliteit'. In dit geval zijn ZIJ de leraren die volwassenen het juiste voorbeeld geven.

Verder heb ik gemerkt dat kinderen aan een stuk door kunnen praten over letterlijk van alles. Ik heb de meest bijzondere gesprekken gevoerd met deze kinderen. Een voorbeeld:

*Leerling is aan het eten en is druk bezig met kauwen.*

Ik: ''Mmm,delicious, isn't it? You should drink some water as well.'' (bekertje op tafel)

Leerling: ''YES! You're right, miss. I really have to drink water. You know why?''

Ik: ''Tell me why.''

Leerling: ''Because my mother always tells me that I have to drink a lot of water and if I don't, my pee will be yellow and I don't want my pee to be yellow. It has to be white.''

GE-WEL-DIG!

Ze zijn daarnaast ook super lief! Ik heb in korte tijd een goede band met de kinderen opgebouwd. Ik heb de liefste complimenten gekregen zoals: ''Miss, I love you! You are so kind.'' Oh, en zelfs ''Miss, I like your scarf and your fingers, too.'' Yeah, that's right. Blijkbaar heb ik leuke vingers. Dan toch maar handmodel worden? Pfff, mijn hart smelt elke keer weer als ik zulke lieve dingen hoor. Ik heb ook tekeningen en knutselwerkjes gekregen. I'm so grateful!

Wat ik ook heb ontdekt is dat leerlingen op Britse scholen, zowel op de peuterspeelzaal, basisschool als middelbare school, uniformen dragen. Dit onderwerp hebben we ook een keer in de les behandeld. Hier kreeg ik ook de kans om uit te leggen dat in we dit in Nederland niet hebben. Een aantal klasgenoten vond dit bijzonder. Vanwege de uniformen in Engeland, kunnen leerlingen ook vaak meteen herkennen wie op welke school zit. Ik kreeg daarom ook de vraag: ''Maar als jullie geen uniformen hebben, kan je dan wel op een andere manier zien naar welke school een leerling gaat?'' Dit is wel een duidelijk verschil tussen het Nederlandse en Engelse onderwijssysteem. De uniformen in Engeland staan symbool voor gelijkheid. Door het dragen van een uniform is het niet/minder goed te zien of een leerling en zijn/haar familie het breed hebben of juist niet.

THE LAST DAY

Daar kwam 'ie dan.. De laatste dag op stage. Zoals eerder beschreven heb ik een goede band met de kinderen opgebouwd en vond ik het daarom wel even moeilijk om te beseffen dat dit de laatste dag zou zijn. Het was een normale dag totdat alle kinderen van de twee klassen (waar ik afwisselend ben geweest) en alle docenten van deze klassen bij elkaar kwamen. Hierna gaf een (tweede) begeleider een speech over mij en mijn klasgenoot en dat het onze laatste dag is. Aan het einde van de speech zeiden alle leerlingen in koor: ''THANK YOU!'' Het enige wat ik dacht was: Neee neee nee, niet huilen, don't.We kregen ook een goodiebag met allerlei leuke items, maar het mooiste van de goodiebag vond ik zonder twijfel de tas zelf. Hier waren alle vingerafdrukken van de leerlingen te vinden met hun naam. I mean, can my heart just take a break? Het laatste uur bleef ik maar knuffels en kunstwerkjes krijgen. Een leerling dwong mij zelfs bijna om niet weg te gaan. I feel you, kiddo. I don't want to leave yet. Ik ben door de school gevraagd om terug te komen, dus wie weet...

Dit was dan weer mijn update! In mijn fotoserie 'Stage in Northampton' zijn foto's te vinden van.. 3 keer raden.. Jaaa, stage! Well done! Reacties en/of vragen zijn zoals altijd meer dan welkom!

Thank you for reading and see you next time! :)

Peace,

Imane

Multicultural

Hi there and welcome back!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een update heb geplaatst en dat heeft voornamelijk te maken met mijn studie. Ik ben weer gezellig bezig met reports en essays.. #studentlife. Daarnaast ben ik ook met mijn stage begonnen op The Northampton International Academy, maar daar meer over in mijn volgende post!

Deze post staat helemaal in het teken van culturen! :) Ik denk dat iedereen die mijn blog volgt weet dat ik geboren en getogen ben in Nederland, maar Marokkaanse roots heb. Ik heb het opgroeien met twee culturen altijd als iets heel moois gezien (nog steeds hoor, don't worry haha). Het voordeel van opgroeien met meerdere culturen is dat je je als kind al meer kan inleven in bepaalde situaties en daarnaast meer begrip kan tonen voor bepaalde gebruiken/gewoonten.

Ik, als trotse Moroccan Dutchie, heb daarom ook besloten om zowel de Marokkaanse als Nederlandse cultuur te promoten in Engeland. En ja,als je toch iets van het land wil promoten, waarom geen eten? Want, ja... Food is LIFE. Zo hadden mijn flatgenoten en ik een tijdje terug een high tea en had ik beloofd om Marokkaanse thee te maken en voor Nederlandse stroopwafels te zorgen. Zo gezegd, zo gedaan.

MOROCCAN

Ik heb een Marokkaanse theepot en de thee zelf meegenomen van huis en natuurlijk heb ik munt gekocht. Suiker mag ook niet ontbreken. Marokkaanse thee zonder suiker is geen Marokkaanse thee. Nadat de tafel vol stond met allerlei gebakjes, koekjes en popcorn, kwam de thee. Een leuk weetje: ik vertelde mijn flatgenoten dat wanneer de thee geserveerd wordt, er meer glazen op tafel moeten staan dan het aantal gasten. Dit is een teken van gastvrijheid. Ook is het zo dat wanneer je de thee in schenkt, het zo hoog mogelijk ingeschonken moet worden, ook dit is een teken van gastvrijheid. Can you feel the love yet?

Nadat iedereen was voorzien van een glas warme thee, kreeg ik allerlei enthousiaste reacties zoals: ''OH MY GOD, YOU BETTER MAKE ME THIS EVERYDAY. I LOVE MOROCCAN TEA SO MUCH!'' Missie geslaagd! Ik heb hierna zelfs nog een keer thee gemaakt.. De theepot was vrij snel, ja.. Leeg.

Ik heb mijn flatgenoten ook meer over Marokkaans eten verteld en we hebben kort daarna besloten om naar een Marokkaans restaurant te gaan. Na een dagje Birmingham kwamen we terecht bij een restaurant met een typische Marokkaanse uitstraling. We hebben allemaal een tajine genomen (een van de bekendste Marokkaanse gerechten). And yes, they loved the food!

DUTCH

Ja wel.. STROOPWAFELS! All the way from Albert Heijn to England, haha. Speciaal bewaard voor mijn, toen nog, toekomstige flatgenoten. Ook de stroopwafels vonden ze geweldig! Ik heb verder meer verteld over poffertjes, pannenkoeken en roze koeken.. Ik blijf het nog steeds leuk vinden hoe een van mijn flatgenoten poffertjes uitsprak: ''pafutjas'' Ik had zo'n zin in een roze koek na mijn verhaal over Nederlandse zoetigheden en het laten zien van foto's. En ook nu tijdens het typen zie ik een roze koek voor me..

En yes, ik heb ook duidelijk gemaakt dat Nederland niet alleen bestaat uit Amsterdam. Het was niet echt nodig bij mijn flatgenoten, maar goed.. Er zijn mensen die wel meteen over Amsterdam beginnen als ze 'The Netherlands' horen. Verder hebben ze ook een paar Nederlandse woorden geleerd, of ze die nog steeds kennen is de vraag haha.

BRITISH

De Britse cultuur mag ook niet ontbreken. Hoe langer je in een land verblijft, hoe beter je de cultuur leert kennen. Zoals algemeen bekend is, zijn Britten in het algemeen vriendelijke mensen. Als je bijvoorbeeld op straat tegen iemand aan komt of HELEMAAL NIET, krijg je vaak meteen de volgende reactie: ''Oh, I'm sorry.'' Ook hebben Britten vaak een uitgebreide manier van begroeten. Als wij iemand tegenkomen, dan groet je die persoon door 'hallo' te zeggen. Bij de Britten gaat het meestal nog verder: ''Hi, are you alright?'' Dit zinnetje heb ik overal gehoord, winkels, stage, school, etc.

Wat mij nog meer opgevallen is, eigenlijk meteen al in mijn eerste week, is het stoplicht. Nu denk je waarschijnlijk 'Ehm oke, hebben ze andere kleuren ofzo?' Uhm, nee. Wat Engeland wel heeft zijn koppige Britten die de lichten negeren. Is het rood? Who cares? Als er heel even geen auto te zien is, gewoon lopen. Soms lijkt het ook alsof er helemaal geen stoplicht staat. Ze blijven maar lopen.. Ik dacht eerst 'ben ik nou de enige die gewoon wacht?' Dit heb ik overigens niet alleen in Northampton gezien, maar overal waar ik ben geweest. Apart om te zien, maar zo te zien wel typisch Brits.

MULTICULTURAL FLAT

Naast dat ik multiculti ben, zijn ook mijn flatgenoten niet Brits. Mijn flatgenoten komen uit China, Australië/Brunei en Zimbabwe. De mensen die mij goed kennen weten dat ik veel van talen en culturen hou en daarom altijd open sta voor informatie over verschillende culturele gebruiken/gewoonten, etc.

Ik heb bijvoorbeeld een klein beetje Chinees geleerd. I'm not even kidding, ik heb zelfs een notitie op mijn telefoon staan met allerlei Chinese zinnen. Het alfabet sla ik even over haha. Ook heb ik meer geleerd over de Chinese cultuur. Een maand of twee geleden was het Chinees nieuwjaar. Mijn flatgenoot heeft daarom ook een Chinees diner georganiseerd met typische hapjes die gegeten worden tijdens die dagen (yes, dagen.. Het nieuwjaar duurt een week. Yeah, non-stop party) . Elk hapje/gerecht dat geserveerd werd, had een bepaalde betekenis in de Chinese cultuur. Zo staan zoete rijstballen bijvoorbeeld symbool voor familie en samen zijn. Ik ken de Chinese feestdagen nu ook beter en de verhalen die bij deze feesten horen.

Mijn flatgenoten zijn inmiddels mijn tweede familie! Naast school en stage, maken we ook tijd vrij voor het plannen van trips naar allerlei plekken. Ook heb ik op 20 februari mijn verjaardag doorgebracht in Engeland. Samen met mijn flatgenoten zijn we naar Kaspas Desserts geweest en werd ik verrast met een super leuk cadeau! One blessed girl over here..

Dit was dan mijn weer mijn update! De volgende volgt zo snel mogelijk. In mijn fotoserie 'multicultural' zijn foto's te vinden van het eten, de high tea, etc. Reacties en/of vragen zijn meer dan welkom!

Thank you for reading and see you next time! :)

Peace,

Imane

Prison project

Hello dear readers!

Vandaag post ik een update gericht op één ding: de gevangenis. Wait... What? Goed bezig, Imane. Kon je je nou niet gedragen in Engeland? Oké, ha-ha en nu weer verder. Ik ben naar de gevangenis geweest voor een project!

Een van de vakken die ik hier in Engeland volg is 'Young People & Society'. Dit vak is gericht op het feit dat alle mensen hun eigen unieke plek hebben in de samenleving. Als professional moet je je bewust zijn van de ervaringen en perspectieven van anderen, terwijl je ook je eigen standpunt en vooroordelen erkent. Verder zijn de lessen van dit vak gericht op het goed begrijpen van de volgende onderwerpen: diversiteit, pluralisme, lastige/persoonlijke situaties voor leerlingen, jongeren en de samenleving als geheel.

Dus.. What about prison? Het doel van dit project is om een duidelijker beeld te krijgen van hoe bepaalde gebeurtenissen, in dit geval misdrijven, invloed kunnen hebben op iemands leven, hoe bijvoorbeeld je jeugd of bepaalde mensen invloed hebben gehad op het misdrijf dat je hebt gepleegd en welke plaats je als gevangene nu in neemt in de samenleving en wanneer je vrij komt, maar ook hoe wij als professionals invloed kunnen hebben op het leven van jongeren om ze van het 'slechte' pad te houden.

Een week voordat we naar de gevangenis gingen, kwam er een gevangenismedewerker naar onze school om een presentatie te geven over haar werk, de gevangenis en om duidelijk te maken welke dingen wij ABSOLUUT niet mee mogen nemen naar de gevangenis. Dit was een.. nou.. geen korte lijst. Een aantal voorbeelden: geen telefoon, oplader, oortjes, sigaretten, vloeibare middelen, lijm, gescheurde broek, erg strakke kleding.

THE DAY

Eenmaal aangekomen in HM Gartree Prison in Market Harborough, moesten we eerst alles wat niet mee mocht naar binnen inleveren. Vervolgens werden we gefouilleerd en kregen we een bezoekerspas. Nadat we gefouilleerd werden, moesten we langs de beveiligingsdetectoren. Alles was streng en precies geregeld. Een klasgenoot mocht niet naar binnen, omdat hij een gescheurde broek aan had ondanks het feit dat de huid niet zichtbaar was, dus een 'tweede laag'. Een andere klasgenoot had een klein gescheurd plekje op haar broek, nauwelijks zichtbaar en ook zij mocht niet naar binnen. Uiteindelijk heeft ze een soort wijde legging kunnen lenen van de gevangenis voor een dag. Hier heeft ze ongeveer 5 pond voor moetenbetalen. Ook mochten twee andere klasgenoten niet naar binnen, omdat ze hun gegevens te laat hadden opgegeven en dus niet op de lijst stonden.

Nadat we alle beveiligingsprocedures overleefd hadden, mochten we naar de bezoekersruimte waar we de gevangenen konden ontmoeten. Er waren meerdere tafels met aan elke tafel een of meerdere gevangenen. Om de 10-15 minuten wisselden de gevangenen van plek, zodat zowel zij als wij met zoveel mogelijk mensen konden praten. Ze waren overigens niet geboeid, ze konden gewoon vrij rondlopen. Wel hadden ze een groen lint om, zodat men duidelijk onderscheid kon maken tussen de studenten en gevangenen.

De eerste gevangene met wie ik gepraat heb heeft een bank beroofd. Casa de Papel feelings? Ja, dat had ik dus ook. Het gesprek was heel interessant. Deze man vertelde dat dit de tweede keer is dat hij vast zit. Hij vertelde dat hij een trieste jeugd heeft gehad. Zijn vader was altijd dronken te vinden in de kroeg. Hij moest hem op jonge leeftijd naar huis 'slepen' als het ware. Toen hij later kinderen kreeg, had hij het geld niet om simpele dingen voor hen te kopen zoals een jas of schoenen. De gedachte die toen in zijn hoofd spookte was: als ik mijn kinderen niet eens kan voorzien van simpele dingen, wat is dan het nut van vader zijn? Dit was de start van zijn criminele leven. Deze gevangene heeft na zijn laatste arrestatie goed nagedacht over zijn handelingen en waarom bepaalde dingenlopen zoals ze lopen. Hij heeft een persoonlijk verhaal proberen te vertellen. Ik zag dat hij zijn tranen met moeite moest inhouden. Hij vertelde dat zijn zoon 3 jaar geleden is neergestoken in een café. Toen hij het nieuws hoorde, heeft hij een aanvraag gedaan om aanwezig te kunnen zijn op de begrafenis. Zijn aanvraag werd na een tijdje geaccepteerd, hij kreeg toestemming om te gaan, maar toen de dag dichterbij kwam, kreeg hij te horen dat de 'hogere mensen' het toch niet eens waren met de aanvraag. Hij heeft de begrafenis van zijn zoon dus niet kunnen bijwonen. Tot op de dag van vandaag weet hij niet wat de exacte reden is en voelt hij iedere dag nog pijn, omdat hij geen afscheid heeft kunnen nemen van zijn zoon. Met dank aan de lessen/studie die hij volgt in de gevangenis, is hij zich bewuster geworden van misdaad en de gevolgen. Als hij ooit vrij komt, wil hij projecten beginnen om andere mensen te helpen positief in het leven te staan.

Toen een andere gevangene bij ons kwam zitten, raakten we aan de praat en hadden we het in het begin helemaal niet over de gevangene zelf, maar over normale onderwerpen die je met vrienden bespreekt. Hierna besloot ik om deze man te vragen waarom hij hier zat: ''So, may I ask why you're here?'' Hij: ''I'm here for murder.'' Ik: Oh.. Okay.Ik had wel even een 'wow, ik praat nu met een moordernaar-momentje'. Ik heb zoveel mogelijk uit het gesprek proberen te halen door vragen te stellen als: Wat ging er in je om toen je die persoon vermoorde? Heb je er spijt van? Hoe voelde je je nadat het duidelijk was dat die persoon dood was door jouw handeling? Hij vertelde dat hij op dat moment niet helder na had gedacht. Het gebeurde in een paar seconden en als hij de tijd kon terug draaien, dan had hij het ook zeker gedaan. Het duurde een paar minuten voordat hij zich bewust was van het feit dat hij iemand zojuist vermoord had. Ook stelde ik vragen als: Wat zijn je doelen/dromen voor als je weer vrij komt? Welk advies zou je willen geven aan jongeren die nu het criminele pad beginnen te bewandelen en kinderen in het algemeen? Hoe ga je om met pesterijen binnen de gevangenis? Heb je of ken je iemand die in solitary confinement (isoleercel) heeft gezeten en wat kan je hierover vertellen? Heb je of ken je iemand die geprobeerd heeft te ontsnappen? (I know, ik kon het niet helpen om niet aan Prison Break te denken). Hij vertelde dat veel mensen denken dat gevangenen vaak ontsnappingsplannen proberen te bedenken vanwege films/series (thanks, Scoffield), maar dat dit in het echt nauwelijks tot niet het geval is. Verder vertelde hij over het dagelijkse leven, de problemen en activiteiten in de gevangenis.

Tot slot hebben we nog met twee andere gevangenen gepraat en veel gelachen. Je vergeet tijdens zo'n gesprek dat je met échte moordenaars aan het praten bent. Ook zij hebben vragen beantwoord, hun verhaal gedeeld en het leven in de gevangenis vanuit hun perspectief verteld. Vaak associëren mensen gevangenen met een slechte jeugd, maar dat is niet altijd het geval. Een van deze gevangenen vertelde ook dat hij een perfecte jeugd heeft gehad. Fijne ouders die hem hebben kunnen voorzien van allerlei dingen. Soms zijn het de mensen met wie je omgaat en de plekken waar je je tijd doorbrengt die voor een negatieve invloed kunnen zorgen.

Na de gesprekken met de gevangenen, mochten we naar binnen-binnen, dus echt naar de gevangenis zelf. Hier komen dus alleen de medewerkers van de gevangenis. Alles moest dus perfect geregeld zijn, alle gevangenen naar binnen, walkie talkie geluiden overal. Loved it. We kregen een rondleiding door het gebouw. We zagen de kantine, velden, prikkeldraad, werkplek, lokalen waar de gevangenen les krijgen en natuurlijk hun cel. Er was een lege cel, de gevangene werd de dag hiervoor naar een andere cel verplaatst. De cel was erg klein (Nee joh Imane, ik dacht dat het een villa was). De muren waren vol gekrast en ze zaten vol tandpasta plekken. Eerst dacht ik: tandpasta? Dat zal de verveling wel zijn in de cel, maar uiteindelijk bleek dat hij dit gebruikte om foto's/plaatjes te plakken. Éen ding wat me is bij gebleven van de cel is de spiegel. De gevangene had het volgende in de spiegel gekrast (ja, gekrast. Zie je de nagels tegen het schoolbord al voor je? : 'Karma is here. I'm coming for you.'Nou, ik weet niet wat creepier is. Deze tekst of pizza met ananas. Ik ga toch voor de spiegel. We liepen buiten ook langs de ramen en soms konden we de andere gevangenen (niet altijd heel goed) zien. Ze zwaaiden en glimlachten allemaal. Wel heel lief!

Aan het einde van de dag hebben we een bijeenkomst bijgewoond met twee gevangenisbewakers als sprekers. Ze vertelden ons over hun functie in de gevangenis en de ervaringen, problemen etc. Zo vertelden ze over onderwerpen als zelfmoord, self-harm, geweld en gevonden voorwerpen. Ik heb tijdens deze bijeenkomst de kleinste telefoon OOIT gezien. Ik vond het zo jammer dat ik geen telefoon had om een foto te maken, dus heb ik mijn vingers gebruikt om aan iemand uit te kunnen leggen hoe klein de telefoon was. Nou, hier komt 'ie: zowel de lengte als breedte van mijn pink. Precies, ik weet dat je nu naar je pink kijkt en denkt: HOE DAN? En een voorbeeld van een wapen dat ze gevonden hebben: een doodnormale markeerstift waarvan ze de punt vervangen hebben door een scherp mes en er een soort van dop omheen hebben geknutseld. Je kan van alles over gevangenen denken, maar een ding is zeker.. Ze zijn creatief!

Mijn ervaring

Dit project is zonder twijfel een van de meest interessante gebeurtenissen die ik heb mogen ervaren!Voor de trip ging ik er helemaal blanco en open in met zo min mogelijk vooroordelen. Ja, deze mensen hebben iemand vermoord, geweld gebruikt en veel mensen pijn gedaan en díe handelingen vallen niet goed te praten, maar dankzij de gesprekken die ik gevoerd heb sta ik meer stil bij de factoren die hebben geleid tot het desbetreffende misdrijf en hoe wij een positieve invloed kunnen hebben op iemands leven en zo jongeren kunnen proberen te stimuleren het juiste pad te kiezen in plaats van het criminele pad. Ook zijn we, of we het nu geloven of niet, allemaal in staat om iemand te vermoorden. Zonder dat je er goed over nadenkt kan je iemand binnen 2 seconden uit woede vermoorden en een paar minuten later pas beseffen wat je gedaan hebt. Wees de baas over je gevoelens.

The end..

Dit was dan mijn tweede update, prison edition! Een láaange update, I know, maar ik was zo enthousiast over dit project dat ik van alles met jullie móest delen. Laat vooral een reactie achter en mocht je nog een vraag hebben over de gevangenis of de gevangenen, feel free to ask! Ik heb een aantal foto's kunnen maken van de gevangenis (buiten). Meer dan dat heb ik helaas niet kunnen doen.. (Mijn tweede fotoserie: prison project).

Thank you for reading and see you next time! :)

Peace,

Imane

I'm in the UK! #update1

Hello ladies & gentlemen,

Het heeft even geduurd, maar hier is 'ie dan.. De eerste update over mijn eerste weken in Engeland!

HISTORY

Zoals ik in mijn eerste post heb vermeld zit ik momenteel in het Britse Northampton. Als je aan Engeland denkt, denk je meteen, tenminste ik, aan Londen. Ik wil jullie kort kennis laten maken met een andere kant van Engeland: Northampton. De stad zelf ligt vrij centraal, je bent ongeveer een uur onderweg naar Londen en Birmingham. De stad heeft een bekende schoenen én ledergeschiedenis. Zegt het merk Dr. Martens je toevallig iets? De schoenen komen oorspronkelijk uit een kleine plaats net buiten Northampton. Hier staat de oudste fabriek/winkel met de oudste & limited edition schoenen van het merk. De oudste en beste leren schoenen kwamen hier vandaan. Vroeger waren er ontzettend veel fabrieken waarin schoenen massaal werden geproduceerd. Tegenwoordig zijn deze bijna allemaal verdwenen.

Ook heeft prinses Diana hier haar jeugd doorgebracht. In Althorp, Northampton om precies te zijn. Hier ligt ze ook begraven. Het huis/landgoed is openbaar. Bezoekers kunnen het bekijken nadat ze een ticket hebben gekocht.

THE CITY

Oke, schoenen en leer.. Leuk en aardig, maar valt er nog iets te doen daar? Voordat ik naar Engeland vertrok, heb ik natuurlijk wat research gedaan, maar je ervaart iets pas écht als je er ook daadwerkelijk bent geweest. Northampton is niet méga groot, maar de diversiteit is dat zeker wel. Je vindt hier allerlei nationaliteiten, van Britten (joh, really Einstein?), Hindoestanen, Pakistanen, Chinezen, etc. Geen zin om thuis te eten? No problem, dan kan je naar honderden diverse eettentjes.

Verder heb je hier een winkelcentrum, met een mini overdekt winkelcentrum en een dagelijkse markt met fruit/groenten tot aan opladers. En ja, Britten kunnen net zo hard een halve kilo aardbeien verkopen als Nederlanders, so keep your ears safe.. In de stad is er ook een aparte culturele straat te vinden, ook wel 'Northampton Cultural Quarter' genoemd. Hier vind je o.a een theater, bioscoop en schoenen en kunstmuseum. Het schoenenmuseum is momenteel dicht ivm een verbouwing. Jammer, want hier is de grootste schoenencollectie ter wereld te vinden met de meest aparte en oudste schoenen. Er zijn verder nog meer verschillende bioscopen te vinden in de stad. En of course, de bekende rode Britse telephone booths waar je je meteen een pure toerist voelt. What else? Veel grote parken en natuur. Wat me wel is opgevallen is het aantal daklozen hier. In de stad vind je meerdere tentjes of een slaapzak/deken waar deze mensen hun dag doorbrengen.

UNIVERSITY

En dan de reden waarom ik hier echt ben: mijn studie. Ik studeer op the University of Northampton, Waterside Campus. Er heeft een grote verbouwing plaatsgevonden en in september was de opening van de gloednieuwe universiteit. So yes, you could say I feel like a special new guest. De school is enorm! Er zijn meerdere kleine (studie)gebouwen te vinden, een bibliotheek die overigens 24/7 open is (4 verdiepingen!), een kleine supermarkt, een schooldokter, restaurant/bar, park, rivier, een aparte schuur voor de studentenvereniging, een religieus centrum en een hotel. Nee, je ogen zagen dat goed: een HOTEL. En dit is allemaal eigendom van de universiteit. Elke student krijgt na zijn/haar inschrijving een student ID. Dit is een pas die je altijd bij je moet hebben op school. Er zijn namelijk overal poortjes te vinden en je hebt je pasje nodig om door de poortjes te kunnen. De poortjes zijn te vergelijken met de poortjes op het treinstation, maar dan x10. Ben je 'm vergeten? Dan kan je dus niet naar je lokaal en moet je iemand om hulp vragen. Ook is er een digitale chip (?) te vinden in het lokaal. Als je naar binnen komt, hou je het pasje tegen de chip aan en dan ben je als het ware 'ingecheckt'. Maar technologie is niet altijd te vertrouwen, dus er volgt daarna gewoon een schriftelijke absentielijst.. Eerlijk is eerlijk, ik voel me nu wel stoer met mijn pajse, haha. Tot slot is er een schoolbus waar je uiteraard je studentenpasje voor moet gebruiken als je gratis wil reizen binnen de stad. In de Britse bussen hoef je dan weer niet in te checken. De eerste keer dat ik gebruik maakte van de bus voelde ik me net een rechercheur. Je pakt je pasje, houdt het omhoog en loopt weer verder.

LIVING IN HALLS

Maar Imane, waar verblijf je dan? In Engeland wordt dit student halls genoemd. Dit is een studentencomplex met ja, je raadt het al.. studenten. Een gebouw bestaat uit meerdere 'flats'/verdiepingen en deze zijn weer onderverdeeld in meerdere hallen. Snap je er al iets van? Nee, ik ook niet nu ik mijn beschrijving zo lees. Even opnieuw.. Je hebt een gebouw. Om het gebouw überhaupt in te komen heb je een flatpasje nodig. Eenmaal binnen, heb je 3/4 verdiepingen. Stel je woning is te vinden op de eerste verdieping, dan ga je naar de eerste verdieping en dan vind je vervolgens meerdere hallen. Elke hal heeft een eigen nummer. Stel dat je woning in hal 1 te vinden is, dan heb je de sleutel nodig om die hal binnen te komen en dán kan je naar je kamer. In zo'n hal zijn 7 kamers te vinden. Mijn woning bestaat uit een eigen slaapkamer, badkamer en een gedeelde keuken. Deze keuken deel je met de studenten in jouw hal. In mijn hal zijn er meerdere lege kamers, dus ik heb maar 3 flatgenootjes. Op mijn woonlocatie is ook een uni te vinden, een andere/kleinere/minder bekende locatie van de University of Northampton (Avenue Campus). Als je hier woont en studeert, dan ben je binnen 2 minuten op school. Als ik naar buiten kijk, dan kan ik de school dus ook zien. Ik daarentegen neem de bus +/- 12 minuten naar mijn school (de andere locatie). Heb je problemen in je woning? Dan kan je Security Service bellen. Zij zijn ook op de woonlocatie te vinden en bieden 24/7 service aan.

MY FIRST WEEK

De eerste week bestond natuurlijk vooral uit de stad & school ontdekken. Eenmaal aangekomen in Birmingham, nam ik de trein naar Northampton en vervolgens een taxi naar de universiteit voor mijn wooncontract, sleutels, etc. Dat ging niet helemaal goed. Ik werd namelijk naar mijn woonlocatie gestuurd om daar de sleutel op te halen. Wat blijkt, de sleutel zou nog op de uni zijn, dus ben ik weer heen en weer gegaan. Na een aantal telefoontjes en excuses van de school, kon ik eindeeeelijk rusten in mijn kamer. Dezelfde week heeft de universiteit een international welcome programme georganiseerd voor de ja wel, internationale studenten. Dit programma bestond uit bijeenkomsten, een tour door de stad, een tour door de school en een schooltrip volgende maand. De docenten, studenten en medewerkers waren enorm behulpzaam en ze hebben mij en de andere studenten thuis laten voelen.

Ik hoorde van meerdere mensen dat het wel even wennen zal zijn in het begin, maar daar heb ik om eerlijk te zijn weinig van gemerkt. Dit heeft denk ik met name te maken met de omgeving, cultuur en het weer in Engeland. Ik heb het Nederlandse weer blijkbaar gewoon meegenomen: tropisch & zonnig #not. Het enige waar ik even aan moest wennen was de stilte in mijn woning. Ik heb drie broertjes, dus ik ben wel gewend om meerdere keren: ''DOE EENS EVEN RUSTIG!'' te roepen wanneer ze weer los gaan met Fortnite op de Playstation, maar los van van dat, is het praktisch hetzelfde hier. Ik ken de routes/straten nu ook goed, dus ik voel me al home hier!

The end...

Dit was dan mijn eerste update! Een vrij algemene (niet héel bijzondere) update, zodat jullie een goed beeld kunnen creëren van de stad en de school. In mijn volgende update zal ik mijn nieuwe, crazy, interessante gebeurtenissen met jullie delen. Iets waar ik heel erg naar uit kijk is de gevangenis. Gevangenis? Yes, that's right! Meer weten? Hou je mail in de gaten en vergeet niet mijn eerste fotoserie te checken!

Thank you for reading and see you next time! :)

Peace,

Imane

England, here I come! | #studyabroad

Hi there!

Welkom op mijn blog. Nu denk je waarschijnlijk: 'Engeland? Wie, wat, waar?' No worries, ik zal het allemaal uitleggen. Voor mijn studie vertrek ik in januari voor een paar maanden naar het Britse Northampton. Ik zal hier studeren, op the University of Northampton om precies te zijn.

Ben je benieuwd naar wat ik allemaal ga doen en hoe het (studenten)leven in Engeland is? Volg dan mijn blog! Wil je zo snel mogelijk up-to-date zijn? Laat dan rechts je e-mailadres achter.

Can't wait to share my adventures with you!

See you,

Imane